"Strange Frontier"

innuendo0 · Administrator

Wszelakie opinie, przemyślenia, sugestie, "+" i "-" tego krążka

"Strange Frontier" to druga solowa płyta perkusisty Queen Rogera Taylora. Gdybym miała ją porównać do innych płyt to wypada zdecydowanie lepiej niż pierwsza solowa płyta ("Fun In Space") a gorzej niż "Happiness?" i "Electric Fire". Ciekawa jestem jak wypadanie piąta solowa płyta Rogera która miała ujrzeć światło dzienne w tym roku, ale premierę przesunięto dopiero za dwa lata.

Krążek został wydany w 1984 roku. Słuchając tej pozycji każdy znawca muzyki zwłaszcza lat 80-tych przypisałby stylistykę pisoenek właśnie do tego okresu, ba najprawdopodobniej jeśli zna inne hity z tego roku to udałoby mu się podać rok.

Na tej płycie znajdują się dwa covery ("Racing In The Streets" Bruce'a Springsteen'a i "Master Of War" Boba Dylana). Pierwszy z nich dodaje skocznosci płycie. Łatwo wpada w ucho i raz dwa mozna podchwycić melodię. Cover piosenki Dylana nadaje zaś tajemniczości i mroczności.Oczywiście jest tu także bardzo ładna ballada "Beautiful Dreams".

Oprócz "Racing In The Streets" sa inne kawałki które łatwo wpadają w ucho, a choćby "Young Love" czy "Man On Fire" które uważam za jeden najmocniejszych punktów na płycie.

Kolejnym mocnym punktem na płycie jest tytułowy kawałek "Strange Frontier" ze świetnym teledyskiem (fanki Rogera wiedzą o co chodzi Very Happy

).

Wracając do porównań z innymi krążkami Rogera. Kawałki "Killing Time" ( w którym gościnnie zaśpiewał Freddie Mercury), "Abandonfire", "It's An Illusion" oraz "I Cry For You (Love, Hope And Confusion)" kojarzą mi się z czwartym krążkiem Rogera.

Podsumuwująć jest to dość ciekawa pozycja warta uwagi. Każdy może znaleść coś dla siebie. Nie znalazłam tu widocznych nawiązań w melodii do macierzystego zespołu Taylora czyli Queen.

Ocena: 4+/6